самаўзбуджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўзбуджа́льны самаўзбуджа́льная самаўзбуджа́льнае самаўзбуджа́льныя
Р. самаўзбуджа́льнага самаўзбуджа́льнай
самаўзбуджа́льнае		 самаўзбуджа́льнага самаўзбуджа́льных
Д. самаўзбуджа́льнаму самаўзбуджа́льнай самаўзбуджа́льнаму самаўзбуджа́льным
В. самаўзбуджа́льны (неадуш.)
самаўзбуджа́льнага (адуш.)		 самаўзбуджа́льную самаўзбуджа́льнае самаўзбуджа́льныя (неадуш.)
самаўзбуджа́льных (адуш.)
Т. самаўзбуджа́льным самаўзбуджа́льнай
самаўзбуджа́льнаю		 самаўзбуджа́льным самаўзбуджа́льнымі
М. самаўзбуджа́льным самаўзбуджа́льнай самаўзбуджа́льным самаўзбуджа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)