самашкадава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самашкадава́нне | самашкадава́нні | |
| самашкадава́ння | самашкадава́нняў | |
| самашкадава́нню | самашкадава́нням | |
| самашкадава́нне | самашкадава́нні | |
| самашкадава́ннем | самашкадава́ннямі | |
| самашкадава́нні | самашкадава́ннях | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)