самацытава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самацытава́нне | самацытава́нні | |
| самацытава́ння | самацытава́нняў | |
| самацытава́нню | самацытава́нням | |
| самацытава́нне | самацытава́нні | |
| самацытава́ннем | самацытава́ннямі | |
| самацытава́нні | самацытава́ннях | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)