саматушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| саматушэ́нне | |
| саматушэ́ння | |
| саматушэ́нню | |
| саматушэ́нне | |
| саматушэ́ннем | |
| саматушэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)