самату́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самату́жка | |
| самату́жкі | |
| самату́жцы | |
| самату́жку | |
| самату́жкай самату́жкаю |
|
| самату́жцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)