самастрахо́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самастрахо́ўшчыца | самастрахо́ўшчыцы | |
| самастрахо́ўшчыцы | самастрахо́ўшчыц | |
| самастрахо́ўшчыцы | самастрахо́ўшчыцам | |
| самастрахо́ўшчыцу | самастрахо́ўшчыц | |
| самастрахо́ўшчыцай самастрахо́ўшчыцаю |
самастрахо́ўшчыцамі | |
| самастрахо́ўшчыцы | самастрахо́ўшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)