самастрахо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самастрахо́ўшчык | самастрахо́ўшчыкі | |
| самастрахо́ўшчыка | самастрахо́ўшчыкаў | |
| самастрахо́ўшчыку | самастрахо́ўшчыкам | |
| самастрахо́ўшчыка | самастрахо́ўшчыкаў | |
| самастрахо́ўшчыкам | самастрахо́ўшчыкамі | |
| самастрахо́ўшчыку | самастрахо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)