самастварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самастварэ́нне | |
| самастварэ́ння | |
| самастварэ́нню | |
| самастварэ́нне | |
| самастварэ́ннем | |
| самастварэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)