самастанаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самастанаўле́нне | |
| самастанаўле́ння | |
| самастанаўле́нню | |
| самастанаўле́нне | |
| самастанаўле́ннем | |
| самастанаўле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)