самасправава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самасправава́нне
Р. самасправава́ння
Д. самасправава́нню
В. самасправава́нне
Т. самасправава́ннем
М. самасправава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)