самаспасціжэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаспасціжэ́нне | |
| самаспасціжэ́ння | |
| самаспасціжэ́нню | |
| самаспасціжэ́нне | |
| самаспасціжэ́ннем | |
| самаспасціжэ́нні | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)