самаспалу́чаны
прыметнік, адносны
| самаспалу́чаны | самаспалу́чаная | самаспалу́чанае | самаспалу́чаныя | |
| самаспалу́чанага | самаспалу́чанай самаспалу́чанае |
самаспалу́чанага | самаспалу́чаных | |
| самаспалу́чанаму | самаспалу́чанай | самаспалу́чанаму | самаспалу́чаным | |
| самаспалу́чаны ( самаспалу́чанага ( |
самаспалу́чаную | самаспалу́чанае | самаспалу́чаныя ( самаспалу́чаных ( |
|
| самаспалу́чаным | самаспалу́чанай самаспалу́чанаю |
самаспалу́чаным | самаспалу́чанымі | |
| самаспалу́чаным | самаспалу́чанай | самаспалу́чаным | самаспалу́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)