самарэалізава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самарэалізава́нне | самарэалізава́нні | |
| самарэалізава́ння | самарэалізава́нняў | |
| самарэалізава́нню | самарэалізава́нням | |
| самарэалізава́нне | самарэалізава́нні | |
| самарэалізава́ннем | самарэалізава́ннямі | |
| самарэалізава́нні | самарэалізава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)