самаратава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самаратава́льнік | самаратава́льнікі | |
| самаратава́льніка | самаратава́льнікаў | |
| самаратава́льніку | самаратава́льнікам | |
| самаратава́льнік | самаратава́льнікі | |
| самаратава́льнікам | самаратава́льнікамі | |
| самаратава́льніку | самаратава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)