самарассмо́ктвальны
прыметнік, адносны
| самарассмо́ктвальны | самарассмо́ктвальная | самарассмо́ктвальнае | самарассмо́ктвальныя | |
| самарассмо́ктвальнага | самарассмо́ктвальнай самарассмо́ктвальнае |
самарассмо́ктвальнага | самарассмо́ктвальных | |
| самарассмо́ктвальнаму | самарассмо́ктвальнай | самарассмо́ктвальнаму | самарассмо́ктвальным | |
| самарассмо́ктвальны ( самарассмо́ктвальнага ( |
самарассмо́ктвальную | самарассмо́ктвальнае | самарассмо́ктвальныя ( самарассмо́ктвальных ( |
|
| самарассмо́ктвальным | самарассмо́ктвальнай самарассмо́ктвальнаю |
самарассмо́ктвальным | самарассмо́ктвальнымі | |
| самарассмо́ктвальным | самарассмо́ктвальнай | самарассмо́ктвальным | самарассмо́ктвальных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)