самапрышчэ́пліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самапрышчэ́пліванне | самапрышчэ́пліванні | |
| самапрышчэ́плівання | самапрышчэ́пліванняў | |
| самапрышчэ́пліванню | самапрышчэ́пліванням | |
| самапрышчэ́пліванне | самапрышчэ́пліванні | |
| самапрышчэ́пліваннем | самапрышчэ́пліваннямі | |
| самапрышчэ́пліванні | самапрышчэ́пліваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)