самапрыму́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самапрыму́с | |
| самапрыму́су | |
| самапрыму́су | |
| самапрыму́с | |
| самапрыму́сам | |
| самапрыму́се |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)