самапрызна́чаны
прыметнік, адносны
| самапрызна́чаны | самапрызна́чаная | самапрызна́чанае | самапрызна́чаныя | |
| самапрызна́чанага | самапрызна́чанай самапрызна́чанае |
самапрызна́чанага | самапрызна́чаных | |
| самапрызна́чанаму | самапрызна́чанай | самапрызна́чанаму | самапрызна́чаным | |
| самапрызна́чаны ( самапрызна́чанага ( |
самапрызна́чаную | самапрызна́чанае | самапрызна́чаныя ( самапрызна́чаных ( |
|
| самапрызна́чаным | самапрызна́чанай самапрызна́чанаю |
самапрызна́чаным | самапрызна́чанымі | |
| самапрызна́чаным | самапрызна́чанай | самапрызна́чаным | самапрызна́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)