самапахава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самапахава́нне | самапахава́нні | |
| самапахава́ння | самапахава́нняў | |
| самапахава́нню | самапахава́нням | |
| самапахава́нне | самапахава́нні | |
| самапахава́ннем | самапахава́ннямі | |
| самапахава́нні | самапахава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)