самапаклане́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самапаклане́нне | |
| самапаклане́ння | |
| самапаклане́нню | |
| самапаклане́нне | |
| самапаклане́ннем | |
| самапаклане́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)