самапад’ё́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самапад’ё́мны самапад’ё́мная самапад’ё́мнае самапад’ё́мныя
Р. самапад’ё́мнага самапад’ё́мнай
самапад’ё́мнае
самапад’ё́мнага самапад’ё́мных
Д. самапад’ё́мнаму самапад’ё́мнай самапад’ё́мнаму самапад’ё́мным
В. самапад’ё́мны (неадуш.)
самапад’ё́мнага (адуш.)
самапад’ё́мную самапад’ё́мнае самапад’ё́мныя (неадуш.)
самапад’ё́мных (адуш.)
Т. самапад’ё́мным самапад’ё́мнай
самапад’ё́мнаю
самапад’ё́мным самапад’ё́мнымі
М. самапад’ё́мным самапад’ё́мнай самапад’ё́мным самапад’ё́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)