самападтрыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самападтрыма́нне | |
| самападтрыма́ння | |
| самападтрыма́нню | |
| самападтрыма́нне | |
| самападтрыма́ннем | |
| самападтрыма́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)