самапабіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самапабіва́нне | самапабіва́нні | |
| самапабіва́ння | самапабіва́нняў | |
| самапабіва́нню | самапабіва́нням | |
| самапабіва́нне | самапабіва́нні | |
| самапабіва́ннем | самапабіва́ннямі | |
| самапабіва́нні | самапабіва́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)