саманарыхто́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саманарыхто́ўшчык саманарыхто́ўшчыкі
Р. саманарыхто́ўшчыка саманарыхто́ўшчыкаў
Д. саманарыхто́ўшчыку саманарыхто́ўшчыкам
В. саманарыхто́ўшчыка саманарыхто́ўшчыкаў
Т. саманарыхто́ўшчыкам саманарыхто́ўшчыкамі
М. саманарыхто́ўшчыку саманарыхто́ўшчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)