саманарыхто́ўчы
прыметнік, адносны
| саманарыхто́ўчы | саманарыхто́ўчая | саманарыхто́ўчае | саманарыхто́ўчыя | |
| саманарыхто́ўчага | саманарыхто́ўчай саманарыхто́ўчае |
саманарыхто́ўчага | саманарыхто́ўчых | |
| саманарыхто́ўчаму | саманарыхто́ўчай | саманарыхто́ўчаму | саманарыхто́ўчым | |
| саманарыхто́ўчы ( саманарыхто́ўчага ( |
саманарыхто́ўчую | саманарыхто́ўчае | саманарыхто́ўчыя ( саманарыхто́ўчых ( |
|
| саманарыхто́ўчым | саманарыхто́ўчай саманарыхто́ўчаю |
саманарыхто́ўчым | саманарыхто́ўчымі | |
| саманарыхто́ўчым | саманарыхто́ўчай | саманарыхто́ўчым | саманарыхто́ўчых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)