самамардава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самамардава́нне | |
| самамардава́ння | |
| самамардава́нню | |
| самамардава́нне | |
| самамардава́ннем | |
| самамардава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)