самалётабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самалётабудаўні́к | самалётабудаўнікі́ | |
| самалётабудаўніка́ | самалётабудаўніко́ў | |
| самалётабудаўніку́ | самалётабудаўніка́м | |
| самалётабудаўніка́ | самалётабудаўніко́ў | |
| самалётабудаўніко́м | самалётабудаўніка́мі | |
| самалётабудаўніку́ | самалётабудаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)