самака́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самака́тнік | самака́тнікі | |
| самака́тніка | самака́тнікаў | |
| самака́тніку | самака́тнікам | |
| самака́тніка | самака́тнікаў | |
| самака́тнікам | самака́тнікамі | |
| самака́тніку | самака́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)