самакамандзіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самакамандзіро́ўка самакамандзіро́ўкі
Р. самакамандзіро́ўкі самакамандзіро́вак
Д. самакамандзіро́ўцы самакамандзіро́ўкам
В. самакамандзіро́ўку самакамандзіро́ўкі
Т. самакамандзіро́ўкай
самакамандзіро́ўкаю		 самакамандзіро́ўкамі
М. самакамандзіро́ўцы самакамандзіро́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)