самазрачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазрачэ́нне | самазрачэ́нні | |
| самазрачэ́ння | самазрачэ́нняў | |
| самазрачэ́нню | самазрачэ́нням | |
| самазрачэ́нне | самазрачэ́нні | |
| самазрачэ́ннем | самазрачэ́ннямі | |
| самазрачэ́нні | самазрачэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)