самазняве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазняве́чванне | |
| самазняве́чвання | |
| самазняве́чванню | |
| самазняве́чванне | |
| самазняве́чваннем | |
| самазняве́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)