самазахо́пнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самазахо́пнік | самазахо́пнікі | |
| самазахо́пніка | самазахо́пнікаў | |
| самазахо́пніку | самазахо́пнікам | |
| самазахо́пніка | самазахо́пнікаў | |
| самазахо́пнікам | самазахо́пнікамі | |
| самазахо́пніку | самазахо́пніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)