самазахо́пны
прыметнік, адносны
| самазахо́пны | самазахо́пная | самазахо́пнае | самазахо́пныя | |
| самазахо́пнага | самазахо́пнай самазахо́пнае |
самазахо́пнага | самазахо́пных | |
| самазахо́пнаму | самазахо́пнай | самазахо́пнаму | самазахо́пным | |
| самазахо́пны ( самазахо́пнага ( |
самазахо́пную | самазахо́пнае | самазахо́пныя ( самазахо́пных ( |
|
| самазахо́пным | самазахо́пнай самазахо́пнаю |
самазахо́пным | самазахо́пнымі | |
| самазахо́пным | самазахо́пнай | самазахо́пным | самазахо́пных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)