самазахапле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазахапле́нне | |
| самазахапле́ння | |
| самазахапле́нню | |
| самазахапле́нне | |
| самазахапле́ннем | |
| самазахапле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)