самазато́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазато́чванне | |
| самазато́чвання | |
| самазато́чванню | |
| самазато́чванне | |
| самазато́чваннем | |
| самазато́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)