самазаспако́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазаспако́йванне | |
| самазаспако́йвання | |
| самазаспако́йванню | |
| самазаспако́йванне | |
| самазаспако́йваннем | |
| самазаспако́йванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)