самазапылкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазапылкава́нне | самазапылкава́нні | |
| самазапылкава́ння | самазапылкава́нняў | |
| самазапылкава́нню | самазапылкава́нням | |
| самазапылкава́нне | самазапылкава́нні | |
| самазапылкава́ннем | самазапылкава́ннямі | |
| самазапылкава́нні | самазапылкава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)