самазапо́рны
прыметнік, адносны
| самазапо́рны | самазапо́рная | самазапо́рнае | самазапо́рныя | |
| самазапо́рнага | самазапо́рнай самазапо́рнае |
самазапо́рнага | самазапо́рных | |
| самазапо́рнаму | самазапо́рнай | самазапо́рнаму | самазапо́рным | |
| самазапо́рны ( самазапо́рнага ( |
самазапо́рную | самазапо́рнае | самазапо́рныя ( самазапо́рных ( |
|
| самазапо́рным | самазапо́рнай самазапо́рнаю |
самазапо́рным | самазапо́рнымі | |
| самазапо́рным | самазапо́рнай | самазапо́рным | самазапо́рных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)