самазапладне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазапладне́нне | |
| самазапладне́ння | |
| самазапладне́нню | |
| самазапладне́нне | |
| самазапладне́ннем | |
| самазапладне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)