самазапа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самазапа́льнік | самазапа́льнікі | |
| самазапа́льніка | самазапа́льнікаў | |
| самазапа́льніку | самазапа́льнікам | |
| самазапа́льнік | самазапа́льнікі | |
| самазапа́льнікам | самазапа́льнікамі | |
| самазапа́льніку | самазапа́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)