самазадаво́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самазадаво́ленне | |
| самазадаво́лення | |
| самазадаво́ленню | |
| самазадаво́ленне | |
| самазадаво́леннем | |
| самазадаво́ленні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)