самады́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
самады́йніца | самады́йніцы | |
самады́йніцы | самады́йніц | |
самады́йніцы | самады́йніцам | |
самады́йніцу | самады́йніц | |
самады́йніцай самады́йніцаю |
самады́йніцамі | |
самады́йніцы | самады́йніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)