самады́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самады́йніца | самады́йніцы | |
| самады́йніцы | самады́йніц | |
| самады́йніцы | самады́йніцам | |
| самады́йніцу | самады́йніц | |
| самады́йніцай самады́йніцаю |
самады́йніцамі | |
| самады́йніцы | самады́йніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)