самады́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самады́йнік самады́йнікі
Р. самады́йніка самады́йнікаў
Д. самады́йніку самады́йнікам
В. самады́йніка самады́йнікаў
Т. самады́йнікам самады́йнікамі
М. самады́йніку самады́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)