самадзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самадзе́янне | самадзе́янні | |
самадзе́яння | самадзе́янняў | |
самадзе́янню | самадзе́янням | |
самадзе́янне | самадзе́янні | |
самадзе́яннем | самадзе́яннямі | |
самадзе́янні | самадзе́яннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)