самадзе́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самадзе́йнік | самадзе́йнікі | |
| самадзе́йніка | самадзе́йнікаў | |
| самадзе́йніку | самадзе́йнікам | |
| самадзе́йніка | самадзе́йнікаў | |
| самадзе́йнікам | самадзе́йнікамі | |
| самадзе́йніку | самадзе́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)