самадастатко́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самадастатко́вы самадастатко́вая самадастатко́вае самадастатко́выя
Р. самадастатко́вага самадастатко́вай
самадастатко́вае		 самадастатко́вага самадастатко́вых
Д. самадастатко́ваму самадастатко́вай самадастатко́ваму самадастатко́вым
В. самадастатко́вы (неадуш.)
самадастатко́вага (адуш.)		 самадастатко́вую самадастатко́вае самадастатко́выя (неадуш.)
самадастатко́вых (адуш.)
Т. самадастатко́вым самадастатко́вай
самадастатко́ваю		 самадастатко́вым самадастатко́вымі
М. самадастатко́вым самадастатко́вай самадастатко́вым самадастатко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)