самагу́бніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самагу́бніца самагу́бніцы
Р. самагу́бніцы самагу́бніц
Д. самагу́бніцы самагу́бніцам
В. самагу́бніцу самагу́бніц
Т. самагу́бніцай
самагу́бніцаю		 самагу́бніцамі
М. самагу́бніцы самагу́бніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)