самагу́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самагу́бнік самагу́бнікі
Р. самагу́бніка самагу́бнікаў
Д. самагу́бніку самагу́бнікам
В. самагу́бніка самагу́бнікаў
Т. самагу́бнікам самагу́бнікамі
М. самагу́бніку самагу́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)