самагу́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самагу́бка самагу́бкі
Р. самагу́бкі самагу́бак
Д. самагу́бцы самагу́бкам
В. самагу́бку самагу́бак
Т. самагу́бкай
самагу́бкаю		 самагу́бкамі
М. самагу́бцы самагу́бках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)