самаго́ншчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самаго́ншчыца самаго́ншчыцы
Р. самаго́ншчыцы самаго́ншчыц
Д. самаго́ншчыцы самаго́ншчыцам
В. самаго́ншчыцу самаго́ншчыц
Т. самаго́ншчыцай
самаго́ншчыцаю		 самаго́ншчыцамі
М. самаго́ншчыцы самаго́ншчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)